Գոյամարտը սարերի հետևում չէ: Էլի մի քիչ, ու էլ ոչ մի միաբջիջ արարած ձեզ չի ասի՝ գնացեք սահման: Չի ասի, որովհետև այսպիսի ընթացքով ամեն տան շքամուտք շուտով կդառնա սահման:

Նիկոլն ինքը շատ ավելի մեծ կարծիք ունի մեր մասին, քան իրականությունն է:

Տեղին չէ համեմատություն անել, բայց պիտի ասեմ, որ Ուկրաինայի և Հայաստանի իշխանությունները շատ նման են իրար' խաբելով ու զոհելով սեփական ժողովրդին։

Աշոտի՜կ ջան, Աշոտի՜կ, ի՞նչ են անում քեզ մարդիկ: Դու քեզ համար ֆռֆռում, օրդ անկապ գլորում, Բայց արի տես քեզ բռնում, դա էլ քիչ չէ՝ առևանգում... Բա քեզ պես հերոս տղուն կառևանգե՞ն, այն էլ օրը ցերեկով, բոլորի աչքի առաջ, այն էլ՝ քո հոժար կամքով, այն էլ կին արմատը:

Անհատից հանիր բարոյականությունը, նա կվերածվի սարսափելի գիշատչի: Հասարակությունից խլիր բարոյականությունը, դու կունենաս դժոխք երկրի վրա։ Հիմա Հայաստանում և՛ անհատական, և՛ հասարակական հարթություններում մոլեգնաբար հատվում են բարոյական բոլոր իմպերատիվները։

Հայաստանը կախվածության մեջ է ընկել թմրանյութերից. «սպիտակ մահը» պարզվում է, մեր երկիր մուտք է գործում տոննաներով: Իսկ միամիտներս կարծում էինք, թե ներկա պահին Հայաստան ներկրվող ամենշատ ապրանքը զենքն է՝ նոր ու արդիական, ընդդեմ հոխորտացող թշնամիների: Բայց դա դեռ ամբողջ չարիքը չէ. վաղուց անզեն աչքով իսկ նկատելի է, որ Հայաստանը կախվածություն ունի նաեւ ալկոհոլային խմիչքներից ու ծխախոտից: Թող իրավապահներն ասեն ճշտորեն, թե մոլության հակվածները տարեկան քանի հանցագործություն են կատարում անսթափ վիճակում: Այստեղ նույնպես չարիքը չի ավարտվում, կան առավել վտանգավոր կախվածություններ:

Մինչ տարածաշրջանում լոգիստիկ վերաձևումները մոտենում են որոշակի տրամաբանության, Հայաստանի իշխանությունները, ոչ ադեկվատ քաղաքականության պատճառով, դուրս են մնում տարածաշրջանային մեծ նշանակության լոգիստիկ այնպիսի ծրագրերից, որոնց ռեգիոնալ համակարգողները առնվազն Հայաստանի բարեկամ պետություններ են։

Ըստ ոստիկանության պաշտոնական հաղորդագրության՝ Հայաստանում թմրամոլությունը մեկ տարում աճել է 98% ով։ Հասկանալի է, որ իրական թիվը մի քանի անգամ ավելի է ու էնքան սարսափելի, որ ստիպված գրել են նվազագույն 98%։ Բնականաբար, սրան զուգահեռ աճել են թմրանյութերի շրջանառության ծավալները։ Հիմա երկու բնական հարց է առաջանում.

Զոհվածների ծնողների, ընտանիքների նկատմամբ պետության մոտեցումը երբեք պետք է չանցներ հոգատարության, պատրաստակամության սահմանը։

Օրերս Նիկոլը կրկին հիշել էր դեռ ընտրություններից առաջ ԵՄ-ի խոստացած առեղծվածային 2.6 մլրդ եվրոյի մասին, հույս հայտնելով, որ այն վերջապես կտրամադրվի։